قسمتی از کتاب ایرانیان از نگاه امریکاییان:
هنگامی‌که دیروز بعدازظهر، کارت خود را در هتل یانگ برای والاحضرت میرزا علی‌اصغر، صدراعظم ایران فرستادم، هیچ امید نداشتم که موفق به دیدار وی شوم.
او و همراهان در اتاق‌های طبقۀ پنجم هتل اقامت داشتند و من در انتظار پیشخدمت هتل بودم تا پاسخ درخواست مصاحبه‌ای را بیاورد که می‌خواستم با یکی از سرشناس‌ترین مردان قلمرو پادشاهان مشرق‌زمین انجام دهم.
وقتی صدای گام‌های پیشخدمت را بر سنگفرش مرمرین سرسرای هتل می‌شنیدم تا مرا به دیدار اتابک اعظم و همراهان رهنمون کند، بسی مایۀ هیجان بود.
صدراعظم سابق ایران، فردی تنومند با رخساری سفید، مویی تیره و ریش کوتاه است که ظاهری همچون اشراف‌زاده‌های مُرفه روسی دارد و راستش را بخواهید چندان به نظر نمی‌رسید علاقه‌ای به مصاحبه داشته باشد.
موقع دیدارمان به انگلیسی روان گفت: «از ملاقات شما خوش‌وقتم.» و پرسید: «آیا من به زبان فرانسه یا آلمانی می‌توانم صحبت کنم؟» جناب صدراعظم به زبان فرانسه صحبت می‌کند و وزیر فرهنگ ایشان، مهدیقلی خان یک دانش‌آموختۀ برجستۀ زبان آلمانی است که در واقع مترجم این گفت‌وگو به شمار می‌رفت. به‌هرحال مصاحبۀ ما به زبان انگلیسی انجام گرفت و به‌راستی مهدیقلی خان از عهدۀ این زبان به‌خوبی برآمد. هر زمان در ترجمۀ پاسخ‌ها مشکلی پیش می‌آمد، با طیب خاطر به رفع آن می‎پرداختند و درحالی‌که هر دوی آنان سیگارهای ایرانی دود می‌کردند، جناب صدراعظم در امتداد اتاق قدم می‌زد.