وقتی در سال ۲۰۱۵، مجمع جهانی اقتصاد و رسانه‌های خبری، دوبی را نمونه‌ی خوبی برای پیشرفت و توسعه‌ی سریع معرفی می‌کنند، این پزسش مطرح می‌شود که بندری کوچک که در سال ۱۹۸۰ چیزی جز رطوبت، آفتاب سوزان، ماسه‌های داغ و صحرای خشک و بی‌آب و علف نداشت، چگونه توانسته به یکی از مراکز تجاری جهان تبدیل شود؟
چه اتفاقی افتاده است که ۷۰% شرکت‌های موفق جهان در سال ۲۰۱۶ در دوبی دفتر مرکزی داشته‌اند و براساس جریان کالا، خدمات، سرمایه انسانی و نیز جریان اطلاعات، دوبی یکی از هشت شهر برتر جهان معرفی می‌شود؟
پرسش مهم‌تر این است که دوبی چگونه توانسته تولید ناخالص داخلی خود را از ۱۱ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۵، به ۱۰۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ افزایش دهد؟ آیا این تحولات در سایه‌ی فروش نفت حاصل شده است؟
در پاسخ به پرسش اخیر، بد نیست بدانید که سهم درآمدهای نفتی دوبی در طی همین بیست سال از ۱۸% به ۲/۱% کاهش، صادرات آن ۶۴۵% افزایش و سرمایه ثابت ناخالص آن ۷۳۳% رشد داشته است.
چه اتفاقی افتاده است که ۷۰% شرکت‌های موفق جهان در سال ۲۰۱۶ در دوبی دفتر مرکزی داشته‌اند و براساس جریان کالا، خدمات، سرمایه انسانی و نیز جریان اطلاعات، دوبی یکی از هشت شهر برتر جهان معرفی می‌شود؟
پرسش مهم‌تر این است که دوبی چگونه توانسته تولید ناخالص داخلی خود را از ۱۱ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۵، به ۱۰۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ افزایش دهد؟ آیا این تحولات در سایه‌ی فروش نفت حاصل شده است؟
در پاسخ به پرسش اخیر، بد نیست بدانید که سهم درآمدهای نفتی دوبی در طی همین بیست سال از ۱۸% به ۲/۱% کاهش، صادرات آن ۶۴۵% افزایش و سرمایه ثابت ناخالص آن ۷۳۳% رشد داشته است.
امتیاز کاربران به: مدیریت و رهبری به سبک شیخ محمد (بهارسبز)
برای ثبت نظر، لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.