کتاب «چین و ژاپن» نوشته‌ی «نیکوس کازانتزاکیس» و ترجمه‌ی «محمد دهقانی» است. سفرنامه‌های کازانتزاکیس سهمی بزگ در گسترش ادبیات نوین داشته است. او در سفرنامه روشی جدید بنا نهاد، که ضمن حکایت ادبی سفر، همه‌چیز را، از توصیف مناظر گرفته تا مقاله‌ای فلسفی درباره اندیشه‌مندان بزرگ یک سرزمین، بیان می‌کند. سفرنامه‌های کازانتزاکیس از صمیمیت او تراویده است کوشش او برای فهم مردمی که با آن‌ها برخورد می‌کرد و سعی در یافتن ریشه و گستره الگوهای رفتار و روش زندگیشان از طریق دنبال کردن تاریخشان تا آن‌جا که دانش او اجازه می‌داد. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «از درهای قرمز شینتو گذشتم و وارد پارک شدم و لرزیدم، اندیشیدم چه قدرت وسیعی نژاد سپید می‌داشت اگر ایمانی بزرگ داشتیم. اکنون یا بیهوده و فاضلانه لبخند می‌زنیم یا دیوانه‌وار در دوزخ فردیت می‌تنیم، ریشه‌کن‌شده، بدون پیوستگی، بدون امید. ژاپنی‌ها شاید به سرابی موهوم ایمان داشته باشند، اما به نتایج بزرگ، پرثمر، و عملی دست می‌یابند؛ حال آن‌که ما که به چیزی ایمان نداریم به‌حقارت زندگی می‌کنیم و تا ابد می‌میریم.» این کتاب را نشر «نی» منتشر کرده است.