خلاصه کتاب بادام
وون پیونگ سون در کتاب “بادام” داستان یک نوجوان را روایت می‌کند که نمی تواند با خود و با دنیای اطرافش ارتباط برقرار کند. در شرایطی که پیش‌بینی‌های پزشکی ناامیدکننده‌ای وجود دارد، مادر و مادربزرگ یون جائه تصمیم می‌گیرند هر طور که ممکن است به او کمک کنند تا استقلال خود را به دست آورده و در جامعه‌ای که به سرعت دربارهٔ افراد متفاوت قضاوت می‌کند و آن‌ها را تبعید می‌کند، به زندگی اش ادامه دهد.

روز به روز، مراقبین فداکار یون جائه به او درس‌هایی دربارهٔ قوانین اجتماعی و اصول رفتار مناسب می‌دهند تا او بتواند با محیط خود ارتباط برقرار کند و با آن سازگار شود. معمولاً، یون جائه باید همه چیز را که برخی از افراد طبیعتاً فرا می‌گیرند، یاد بگیرد، تمرین کند و در آن مهارت پیدا کند. مادر و مادربزرگش از او می‌خواهند تا شخصیت خود را تقلید کند و به او آموزش می‌دهند که با یکدیگر همدلی کند.

یون جائه می‌گوید: “گاهی احساس می‌کردم مغزم درهم ریخته شده است، اما همیشه گرمای دستانی که از هر دو طرف مرا در بر می‌گرفتند، روحم را سالم نگه می‌داشتند.”